Albert van Eerten is een ervaren SEH-verpleegkundige en docent Gezondheidszorg & Welzijn met jarenlange (werk)ervaring binnen het ziekenhuis en het onderwijs. Hij is sinds 2018 aangesloten bij KMBV. Een professionele vakman in medisch- en verpleegkundig onderwijs en de (acute) gezondheidszorg.
Albert is bekend met diverse triage systemen en heeft al meerdere trainingen verzorgd op dit gebied, maar is ook actief bij andere opleidingen van ons. Daarnaast is Albert zelf nog werkzaam op de SEH, op deze manier blijft hij goed feeling houden met de werkvloer. Tevens is dit een onuitputtelijke bron van praktijkvoorbeelden en ervaringen die hij inzet in het onderwijs dat hij geeft. Alberts favoriete quote is: “Tell me and I forget, teach me and I may remember, involve me and I learn”.
Hoe is jouw interesse voor de zorg ontstaan?
Mijn interesse voor de zorg, en met name het werken in het ziekenhuis als verpleegkundige, ontstond toen ik bezig was met mijn MDGO opleiding tot Activiteiten Begeleider. Het leek me boeiend en mooi om in een team te werken en de zorg te hebben voor patiënten in een kwetsbare positie.
Je bent in de praktijk werkzaam op de SEH. Waarom ben je juist op deze afdeling werkzaam?
Het acute element (ICU en SEH) trok al snel en bleek goed bij mij te passen: Werken onder een bepaalde druk, niet weten hoe de dag er uit komt te zien, in vaak heftige situaties waar om snel handelen wordt gevraagd en in een team dat goed op elkaar is ingespeeld, is het mooiste wat er is. Om in die situaties iets te kunnen betekenen voor een patiënt of diens naasten geeft veel voldoening.
De rode draad in de zorg is triage en klinisch redeneren. Dit geldt voor elke zorgverlener, onafhankelijk van ervaring, kennis en niveau. Zorgen doen we 24/7 dus goede communicatie en samenwerking is essentieel om de zorgvrager de beste zorg te geven die op dat moment nodig is. Iedere functiegroep of kwalificatieniveau is daarbij onmisbaar: Het gaat om teamwork!
Waarom heb jij ervoor gekozen om docent te worden? En wat zie je in deze rol?
Vanuit mijn opgedane kennis en ervaring door de jaren heen heb ik ontdekt dat het ook bij mij past om dit door te geven aan anderen en leerlingen. Vooral het principe van leren met – en van elkaar spreekt mij erg aan. 1 is goed, samen beter!
In trainings- en opleidingsbijeenkomsten mis ik als docent/ trainer helaas nog te vaak die samenwerking en gemengde groepen deelnemers. We moeten wel met elkaar samenwerken maar komen bij een training niet bij elkaar. Dat doen we op ons ‘eigen eilandje’ met ons ‘eigen groepje/ niveau’. Het is goed als een training aansluit op bevoegdheden, verantwoordelijkheden en kwalificatieniveaus en het kan erg helpen dit in je ‘eigen groepje’ te trainen, maar er moet ergens een vertaalslag gemaakt worden naar samenwerking. Iedereen is een zogenaamde ‘ketenpartner’ alleen trainen we niet in die keten. Leren van en met elkaar in een veilige setting met respect en begrip voor elkaars rol en situatie komt die samenwerking en uiteindelijk ook de zorg aan de cliënt ten goede.
Wat valt jou op aan de veranderingen in de zorg door de jaren heen?
In een veranderend zorglandschap is het juist belangrijk oog te hebben voor ieders rol en verantwoordelijkheden en is de samenwerking en onderlinge afstemming belangrijker dan ooit. Erkenning voor de lastige en steeds zwaarder wordende werk- en zorgomstandigheden naast het kijken naar de behoefte en mogelijkheden van de individuele zorgverlener zijn de actuele uitdagingen waar elke organisatie voor staat.
Waar word je als docent heel erg blij van?
Als docent word ik er blij van als er ‘kwartjes’ vallen, bewustwording en kennis vergroot worden en er inzicht komt in het belang van ieders onmisbare bijdrage in het zorgproces en wat iemand als individu, binnen een team, daarin kan betekenen.
Samen met Albert hebben we een mooi artikel geschreven in het KMBV jaarboek. We spraken hem over het veranderende zorglandschap en wat dat van opleiden vraagt. Lees het artikel hier.